بــــــه نـــام خـــــدای حسیـن شهیــــد که صهبـــای قــــالوا بلی سرکشید
هــمــان سیــــد و میــــر آزادگـــــــــان امیــــــد آفـــــرین دل عـــاشقـــان
برین مقتــدای شهیـــــــدان حســـــــین بهـــین سروروجان جانـــان حسین
بیــــا تابه دشت بـــلا پر کشیــــــــــــم به آلالــــــه های خــــــدا سر کشیم
شهیـــــدان گل چــــهره ی بــاصفــــــا جوانـــــان وارستــــه ی با وفـــــــا
سبک روح و بــــال و نــــژاده تکیــــن همــان تک سواران اهـــل یقیــــــن
حسین است نـــام ویــــل روزگــــــار به بــیت المقـــــــدس گه کـــــارزار
چو بو فاضل او جانــفشانی نمـــــــود چنین رهبــــر خویش یــــاری نمود
شهیــــد معــــلم چو خـــــواهی بـــگو بشو با محمــــد عــــــلی روبـــــــرو
بــــــدان او مـــــــربی اخـــلاق بــــود بـــــه گاه نماز و دعـــــا پــــر گشود
رضایم از آن کس که نامش رضاست یـــل بیشه ی دیـــــن و شیر خداست
به گروهان بوذر فرمــــانـــــــده است ابـــــــوذر صفت جاودان مانده است
محمـــد علی و حسیـــــن و رضـــــا شهیـــــــــــدان دین و کــــــلام خـــدا
جگر گوشه های حــاجی جــــان علی هم ایشان که بود مقــــتداشان عــــلی
باعنایت این سه شهید بزرگوار سروده شد
به امید شفاعت در روز قیامت علی شفیعی